Golf is open to all
Przejdź do rozdziału
Oficjalne reguły
Drukuj rozdział
5Przed zawodami
5
Przed zawodami
5
Przed zawodami
Środki jakimi będzie dysponować Komitet będą różnić się w zależności od pola lub poziomu zawodów, dlatego niekiedy Komitet może nie być w stanie zrealizować wszystkich sugerowanych rozwiązań. W takim przypadku, Komitet musi zadecydować o priorytetach w tych zawodach.
Czas przed rozpoczęciem zawodów jest zdecydowanie najważniejszy, aby przygotować regulamin zawodów, który zapewni sprawny przebieg zawodów. Do obowiązków Komitetu w tym okresie należy:
A
Opracowanie Regulaminu zawodów
Regulamin zawodów określa przebieg każdego turnieju, w tym, kto może się zgłosić, jak można się zarejestrować, jaki będzie program i format zawodów oraz w jaki sposób będą rozstrzygane remisy. Do obowiązków Komitetu należy:
- Wprowadzenie zwięzłego i zrozumiałego Regulaminu zawodów.
- Udostępnienie tego regulaminu graczom przed zawodami.
- Zinterpretowanie regulaminu w przypadku jakichkolwiek pytań.
(1)
Kwalifikacje
Komitet może wprowadzić w Regulaminie zawodów ograniczenia dotyczące kwalifikacji graczy.
a. Wymagania związane z płcią
Zawody mogą być ograniczone dla graczy określonej płci.
b. Granice wieku
Zawody mogą być ograniczone dla graczy o określonym przedziale wiekowym. Jeżeli będzie to wprowadzone, to istotne jest określenie daty, kiedy gracz musi ten wiek osiągnąć. Kilka przykładów:
- Podczas zawodów juniorskich, w których gracze nie mogą być starsi niż 18 lat, Regulamin zawodów musi określić warunek, że gracz musi mieć 18 lat lub być młodszym w pierwszym dniu roku lub w innym dniu na przykład w pierwszym dniu zawodów. Podczas zawodów dla seniorów, gdzie gracze muszą mieć 55 lat lub więcej, Regulamin zawodów musi określić, że gracz musi osiągnąć urodziny 55 lat przed pierwszym dniem zawodów.
- Wprowadzenie górnej lub dolnej granicy handicapu.
- W formatach drużynowych, takich jak foursomes lub fourball:
- ograniczenie maksymalnej różnicy handicapu pomiędzy partnerami. Komitet może także wprowadzić redukcję handicapu gracza z wyższym handicapem, aby spełnić wymagania
- lub ograniczenie maksymalnej sumy handicapów partnerów. Komitet może także wprowadzić redukcję handicapu jednego lub obu partnerów, aby spełnić wymagania.
- W przypadku zawodów wielorundowych rozgrywanych w ciągu jednego dnia lub w ciągu kolejnych dni, ustalenie czy gracz będzie grał całe zawody z handicapem z pierwszej rundy, czy też po każdej rundzie jego handicap będzie zmieniany. Zaleca się, aby handicapy graczy pozostały niezmienione pomiędzy takimi rundami.
(2)
Wymagania dotyczące zgłoszenia i daty
Powinien zostać ustalony sposób zgłoszenia do zawodów oraz daty rozpoczęcia i zakończenia przyjmowania zgłoszeń.
Przykłady zawierają:
- Metoda zgłoszenia, taka jak wypełnienie formularza online, wysłanie formularza, zgłoszenia pocztą lub wpisanie nazwisk na liście w dowolnym momencie przed rozpoczęciem gry.
- Jak i kiedy ma zostać opłacone zgłoszenie.
- Do kiedy zgłoszenie musi być dostarczone. Komitet może wstrzymać przyjmowanie zgłoszeń określonego dnia lub pozwolić graczom na zgłaszanie do dnia turnieju.
- Stosowanie procedury w celu określenia liczby zgłoszeń chętnych do udziału w turnieju, według kolejności zgłoszeń lub zgłoszenie oparte na wysokości handicapu.
(3)
Format, również handicap dopuszczalny
W razie potrzeby należy określić następujące punkty w odniesieniu do formatów turnieju:
- Daty gry lub jeżeli jest to match play w ciągu długiego okresu, datę końcową zakończenia meczu.
- Formy gry (np., match play, stroke play lub stroke play kwalifikujący do match play).
- Liczba i kolejność dołków w rundzie.
- Liczba rund, wraz z informacją czy będzie cut.
- Jeżeli będzie cut, to po której rundzie, co będzie, jeżeli wystąpią remisy na ostatniej pozycji i jak dużo graczy przejdzie do następnej rundy.
- Z jakich tee będzie rozgrywany turniej. W przypadku zawodów handicapowych Komitet może określić, z których tee muszą grać wszyscy gracze lub że używane tee zależą od handicapu gracza, jego płci i/lub wieku. Alternatywnie, Komitet może pozwolić każdemu graczowi na wybór tee, z których chce grać.
- Przydzielenie indeksu uderzeń, np. wg kolejność dołków, na których uderzenia handicapowe będą dawane lub otrzymywane.
- Jeżeli będzie wiele grup lub drabinek i jak będą one zorganizowane, zob. rozdział 5G(1).
- Jakie nagrody będą przyznawane (w tym kto jest uprawniony do otrzymania tych nagród). W przypadku zawodów z udziałem golfistów amatorów, Komitet powinien upewnić się, że nagrody dla amatorów są dozwolone zgodnie z Regułami statusu amatora.
(4)
Regulamin dla innych form gry
a. Alternatywne metody obliczania wyników
Kiedy podczas turnieju korzystamy z innych form gry np., stableford, maximum score lub par/bogey, to w regulaminie zawodów powinny znaleźć się informacje związane z wprowadzeniem metod dotyczących obliczania wyników, lub że wprowadzono maksymalną liczbę uderzeń na każdym dołku.
b. Stableford
Stableford jest formą stroke play, w której punkty są przyznawane graczowi za każdy dołek, porównując wynik gracza z ustalonym wynikiem dla dołka. Ustalonym wynikiem jest par dołka, chyba że Komitet wyznaczy inny (zob. reguła 21.1b).
Jeśli Komitet zdecyduje się na wyznaczenie innej wartości dołka niż par, to musi to wprowadzić do Regulaminu zawodów. Może to być bogey, birdie lub inny.
c. Maximum Score
Kiedy w zawodach zdecydowano się na formę gry maximum score, to Regulamin zawodów powinien określić maksymalną liczba uderzeń dla gracza na każdym dołku (zob.reguła 21.2).
Maximum (na dołku) może być ustawione w następujący sposób:
- W odniesieniu do par dołka, np. podwójny par,
- Stała wartość np. 8, 9 lub 10, lub
- w odniesieniu do handicapu gracza, np., netto double bogey.
- Maximum dla par rozgrywanego dołka. Na przykład, dla par 3 można ustalić maksimum na 6 ale będzie ono za niskie dla dołka gdzie jest par 5 gdyż 6 będzie za niskie bo będzie tylko bogey.
- Poziom graczy uczestniczących w zawodach. Na przykład, w przypadku zawodów dla początkujących, maksymalny wynik powinien dać graczom rozsądną okazję do dokończenia tych dołków, ale zostać na poziomie, który zachęci graczy do podniesienia piłki, kiedy będą mieli naprawdę trudną sytuację.
- Gdy wyniki mają być przekazywane do celów handicapowych. W przypadku, gdy Komitet chce, aby zawody liczyły się do celów handicapowych, maksymalna liczba uderzeń nie powinna być niższa niż podwójny bogey netto.
- Ograniczenia dla kapitanów lub doradców (zob. wzór reguły lokalnej rozdział 8H).
- W match play:
- Kolejność, w jakiej będą grali członkowie zespołu, np. czy musi to być kolejność handicapowa, czy też będzie o tym decydował kapitan drużyny.
- Czy akceptowany będzie remis w zawodach czy musi być wyłoniony zwycięzca.
- Określenie, ile punktów otrzyma drużyna za wygranie lub zremisowanie meczu.
- W zawodach z udziałem wielu drużyn, ustalenie sposobu wyłonienia zwycięzcy na koniec zawodów w przypadku remisu dwóch lub więcej drużyn.
- Jeśli niektóre mecze zostaną zakończone, podczas gdy inne nie mogą być zakończone w danym dniu z powodu zapadających ciemności lub niesprzyjającej pogody, to Regulamin zawodów powinien określić, w jaki sposób będą traktowane zakończone i niekompletne mecze. Na przykład, Komitet może policzyć zakończone mecze i potraktować je jako rozegrane a nieskończone, jako zremisowane lub powtórzyć je w późniejszym terminie. Lub że wszystkie mecze muszą zostać powtórzone, a każda drużyna może zmienić swój pierwotny zespół.
- Czy będą rozgrywane mecze do końca (nie mające wpływu na wynik), gdy drużyna wcześniej wygra mecz lub zawody.
- Określenie, jaki będzie wynik indywidualnego meczu, jeśli jeden lub więcej graczy nie będzie w stanie rozpocząć lub zakończyć meczu z jakiegokolwiek powodu (np. choroby). Na przykład, Komitet może stwierdzić, że wynikiem takiego meczu będzie remis lub zwycięstwo przeciwnika. Jeśli dołki wygrane i przegrane są brane pod uwagę dla celów countback, Komitet może również zdecydować o określeniu wyniku meczu, na przykład 6&5.
- W stroke play:
- Jak liczba wyników graczy zaliczana jest do ogólnego wyniku drużyny.
- Czy wyniki będą liczone na bazie 18 dołków czy dodawane dołek po dołku.
- Jak rozstrzygnięty będzie ogólny remis w zawodach, na przykład dogrywka, countback (zob. rozdział 5A(6)) lub biorąc pod uwagę odrzucone wyniki.
(5)
Określenie, kiedy karta wyników jest zwrócona
W stroke play, reguła 3.3b nakłada na graczy odpowiedzialność za zapisanie właściwych wyników na dołkach i natychmiastowe zwrócenie karty wyników do Komitetu po zakończeniu rundy.
Komitet powinien poinformować graczy, gdzie karty wyników powinny być zwrócone, mieć kogoś dostępnego kto pomoże rozwiązać potencjalne problemy, które mogą mieć gracze z regułami i sprawdzi wyniki.
Jeśli to możliwe, należy zapewnić graczom ciche, odosobnione miejsce do sprawdzania wyników na swoich kartach, porozmawiania z członkiem Komitetu, jeśli jest taka potrzeba oraz zwrócenia kart wyników.
a. Określenie kiedy karta wyników jest zwrócona
Komitet powinien określić, kiedy uważa się, że karta wyników została zwrócona. Opcje są następujące:
- Wyznaczenie miejsca zwrotu kart wyników i umożliwienie tam graczowi wprowadzania zmian na swojej karcie wyników, dopóki nie opuści tego miejsca. Oznacza to, że nawet jeśli gracz oddał kartę wyników sędziemu lub osobie zapisującej wyniki, to nadal może wprowadzić zmiany, dopóki nie opuści tego miejsca.
- Ustawienie kosza do wrzucania kart wyników przez graczy, to w takim przypadku uznaje się, że karta została zwrócona, gdy gracz wrzuci ją do tego kosza. Wybór takiej metody nie zapewnia graczowi tak dużej ochrony przed zwróceniem nieprawidłowej karty wyników, ale może to być najlepszą metodą, gdy ograniczone są możliwości obsługi lub gdy wielu graczy kończy rundę w tym samym czasie (np., w turnieju shot gun).
- Zsumowanie wyników lub w zawodach fourball, wybranie tych wyników, które liczą się dla strony.
- Wpisanie na karcie wyników na każdym dołku punktów stableford.
- Zaznaczenie na karcie wyników wygranych dołków, przegranych lub zremisowanych w Par/Bogey.
- Wpisanie określonych szczegółów na karcie wyników takich jak nazwisko, data i nazwa zawodów.
(6)
Jak będą rozstrzygane remisy
W match play i w stroke play, Regulamin zawodów może określać sposób rozstrzygania remisów.
a. Match play
Jeżeli mecz jest zremisowany po ostatnim dołku, to mecz jest kontynuowany o jeden dołek aż do czasu wyłonienia zwycięzcy (zob. reguła 3.2a(4)), chyba że Regulamin zawodów określa coś innego.
Regulamin zawodów powinien określać czy mecz kończy się remisem lub czy metoda dogrywki będzie inna niż w określona w regule 3.2a(4). Opcje postępowania mogą być następujące:
- Mecz kończy się remisem,
- mecz będzie przedłużony, ale startuje z określonego dołka, innego niż pierwszy dołek meczu,
- lub będzie dogrywka na ustalonej liczba dołkach (na przykład 9 lub 18 dołków).
- Kiedy dogrywka będzie rozgrywana, na przykład dogrywka wystartuje o określonym czasie, tak szybko jak to jest możliwe, po zakończeniu gry przez ostatnią grupę lub w terminie późniejszym.
- Na których dołkach będzie rozgrywana dogrywka wraz z kolejnością gry.
- Liczba dołków, na których zostanie rozegrana dogrywka, na przykład, czy będzie to gra dołek po dołku lub przeprowadzona przez więcej dołków może to być 2, 4 lub 18 dołków, i co zrobić, jeśli w dalszym ciągu będzie remis.
- W normalnej formie stroke play, jeśli dogrywka w zawodach handicapowych jest na mniej niż 18 dołkach, liczba rozgrywanych dołków powinna być wskaźnikiem do określenia liczby uderzeń, które mają być odjęte. Na przykład, jeśli dogrywka dotyczy jednego dołka, jedna osiemnasta z handicapów powinna zostać odjęta od wyników na każdym dołku dogrywki. Index uderzeń handicapowych powinien być stosowany zgodnie z zasadami lub zaleceniami w publikacji Reguł handicapowych WHS TM lub w innym przewodniku zalecanym przez krajowe biuro.
- W przypadku dogrywki w zawodach handicapowych netto, w których stosowany jest index uderzeń (SI), takich jak zawody Fourball, Par/Bogey lub Stableford, uderzenia handicapowe powinny być zastosowane do tych dołków, tak jak zostały przydzielone w zawodach.
- Wymaga się, aby gracze zwróci karty wyników tylko wtedy, gdy taka karta została wystawiona przez Komitet.
- Jeśli ta metoda jest stosowana w zawodach z wieloma miejscami startu, zaleca się, aby "ostatnie dziewięć dołków, ostatnie sześć dołków itp." było dołkami 10-18, 13-18 itd.
- W zawodach handicapowych netto, w których nie stosuje się SI ustalonego przez Komitet, na przykład w indywidualnych stroke play, jeśli zastosowano countback do rozstrzygania dogrywki biorąc ostatnie dziewięć, ostatnie sześć, trzy dołki, to od wyniku należy odjąć połowę, jedną trzecią, jedną szóstą, itp. HCP za te dołki. Wskaźnik uderzeń handicapowych powinien być stosowany zgodnie z zasadami lub zaleceniami w regułach handicapowych WHS TM lub w innych publikacjach krajowego związku golfa.
- W zawodach handicapowych netto, w których stosowany jest index uderzeń (SI), takich jak zawody fourball, par/bogey lub stableford, uderzenia handicapowe powinny być zastosowane do tych dołków, tak jak zostały przydzielone w zawodach.
(7)
Kiedy wynik zawodów jest ostateczny
Istotne jest, aby Komitet umieścił w Regulaminie zawodów, kiedy i w jaki sposób wynik zawodów jest ostateczny, ponieważ będzie to miało wpływ na sposób rozstrzygania przez Komitet wszelkich problemów związanych z regułami, które mogą pojawić się po zakończeniu gry zarówno w grze match play, jak i w stroke play (zob. reguła 20).
a. Match play
Przykłady zapisu w Regulaminie zawodów, kiedy wynik meczu jest ostateczny:
- Po wywieszeniu wyników na oficjalnej tablicy wyników lub w innym ustalonym miejscu,
- lub gdy o wyniku została poinformowana osoba wyznaczona przez Komitet.
- Wszystkie wyniki graczy zostały umieszczone na tablicy wyników,
- zwycięzcy zostali ogłoszeni podczas ceremonii wręczania nagród,
- lub nagrody zostały wręczone.
(8)
Zmiana Regulaminu zawodów po rozpoczęciu zawodów
Regulamin zawodów określa strukturę zawodów i po rozpoczęciu zawodów regulamin może ulec zmianie tylko w wyjątkowych okolicznościach.
Przykład sytuacji, gdy Regulamin zawodów nie powinien być poprawiany:
- Kiedy gracze rozpoczynają rundę wiedząc, będą grać określoną liczba dołków, to każdy z nich ustala swoje granie opierając się na tej informacji i wtedy nie powinna być zmieniona liczba dołków do rozegrania po wystartowaniu. Na przykład, jeśli zła pogoda spowoduje zawieszanie gry po tym, jak wszyscy gracze ukończą 9 dołków w 18-dołkowej rundzie, Komitet nie powinien ogłaszać wyników na podstawie tylko 9 dołków.
- Jeśli okoliczności, takie jak zła pogoda, wpływają na liczbę rund, które mogą być rozegrane w danym czasie, to liczba rund jaka była do rozegrania lub liczba dołków w jeszcze nierozpoczętych rundach może zostać zmieniona. Podobnie, jeśli te okoliczności spowodują, że nie jest możliwe rozegranie zawodów w planowanym formacie to planowany format zawodów można zmienić na inny.
- Metoda wyłonienia zwycięzcy w przypadku remisu nie powinna być zmieniana, chyba że wystąpią wyjątkowe okoliczności. Na przykład, jeśli w regulaminie zapisano, że metodą wyłonienia zwycięzcy w zawodach stroke play będzie dogrywka dołek po dołku („nagła śmierć”), ale zła pogoda spowodowała, że taka dogrywka nie jest możliwa, Komitet może zmienić metodę wyłonienia zwycięzcy na „countback”.
(9)
Antydoping
Regulamin zawodów może wymagać od graczy przestrzegania polityki antydopingowej. Komitet powinien napisać i zinterpretować własną politykę antydopingową, choć wytyczne w zakresie opracowywania takiej polityki zwykle może dostarczyć krajowy związek golfowy.
B
Oznakowanie pola
Przygotowując się do zawodów, Komitet powinien sprawdzić czy, pole jest odpowiednio oznakowane i odświeżyć wszelkie oznakowania, które mogą być pomocne podczas gry poza turniejowej, lub jeśli jest to konieczne, zmienić je. Nie ma ustalonego "właściwego" sposobu oznakowania pola, ale niepoprawne oznakowanie go lub w ogóle brak, może doprowadzić do sytuacji, w której gracz nie ma możliwości postępowania zgodnie z regułami lub Komitet będzie zmuszony do podejmowania indywidualnych decyzji podczas trwania zawodów, co może spowodować, że gracze będą traktowani w różny sposób.
Rozdział 2 zawiera szczegółowe wskazówki i zalecenia dotyczące tego, jak oznakować pole dla gry poza turniejowej, ale dotyczy również do zawodów i powinno być stosowane przez Komitet podczas przygotowań do zawodów.
W przypadku wprowadzenia zmian w oznakowaniu pola w celu przeprowadzenia zawodów, Komitet powinien zapewnić, że są one dokładnie przekazane wszystkim graczom, którzy regularnie grają na tym polu, aby nie postępowali w niewłaściwy sposób.
Oprócz informacji przedstawionych w rozdziale 2, Komitet może rozważyć następujące kwestie:
(1)
Auty
Komitet jest odpowiedzialny za właściwe oznakowanie wszystkich granic. Dobrą praktyką jest malowanie małego białego kółka wokół podstawy wszystkich białych palików lub innych obiektów granicznych, który mogą zostać wyjęte lub przesunięte podczas gry, po to, aby można go było postawić w pierwotnym miejscu. Jeśli użyto linii lub namalowanych kropek do oznaczania granicy, należy je odświeżyć, aby były dobrze widoczne. Reguły lokalne powinny jasno definiować obiekty graniczne, które oznaczone są w inny sposób niż przez paliki lub płot (zob. wzór reguły lokalnej A-1).
(2)
Obszary kary
Przed zawodami Komitet może dokonać ponownej oceny oznakowania niektórych lub wszystkich obszarów kary.
- Obszary kary, w których znajduje się woda, nie powinny być częścią obszaru głównego, a ich granice powinny być wyrównane.
- Inne obszary kary mogą być usunięte lub dodane, lub ich granice zmienione aby zmienić trudność dołka, na przykład, po to by wprowadzić dotkliwsze kary za nieudane uderzenie. Na przykład, Komitet może wprowadzić oznaczenie gęstych drzew i krzewów jako obszary kary podczas gry poza turniejowej, ale zdjąć to oznaczenie podczas zawodów. Należy dołożyć wszelkich starań, aby było wyraźnie i dokładnie to przekazane wszystkim graczom, którzy regularnie grają na tym polu.
- Kiedy dodaje lub usuwa się obszary kary, Komitet powinien zapoznać się z regułami lub zaleceniami zawartymi w regułach handicapowych WHS lub z innymi wytycznymi dostarczonymi przez organ krajowej jurysdykcji HCP z w celu ustalenia, czy zmiana będzie miała wpływ na CR pola.
- Kolor niektórych obszarów kary może być zmieniony z czerwonego na żółty lub odwrotnie. Na przykład podczas niektórych zawodów może być wskazane, aby obszar kary w pobliżu putting green był oznaczony na żółto, gdy Komitet nie chce pozwolić, aby opcja dropowania podczas uwolnienia od obszaru kary znajdowała się od strony putting greenu, gdy piłka poturla się z powrotem do niego. W niektórych przypadkach może być celowe dodanie strefy dropowania jako dodatkowej opcji, na przykład dla wyspy z putting greenem, na którą gracze uderzają ponad długą wodą.
- W przypadku gry poza turniejowej, Komitet mógł zminimalizować liczba palików do oznakowania obszarów kary lub zostały one całkowicie usunięte, co mogło spowodować, że część obszaru kary znajduje się poza oznakowanym obszarem. W przypadku zawodów wszystkie brakujące paliki powinny zostać uzupełnione, aby zapewnić, że oznakowanie obszarów kary jest jednoznaczne i właściwe dla przeprowadzenia zawodów.
- Jeśli to możliwe, dobrą praktyką jest malowanie czerwonych lub żółtych linii wokół obszarów kary, zamiast stosować tylko paliki. Linia zapewnia, że odpowiednie obszary zostaną uwzględnione lub wykluczone, granica nie zostanie zmieniona przez usunięcie palika, a gracz będzie mógł łatwo określić, gdzie należy wziąć uwolnienie. Zazwyczaj, gdy linia została namalowana, wymagana jest mniejsza liczba palików.
(3)
Bunkry
Na większości pól golfowych, Komitet nie musi robić nic specjalnego, aby przygotować bunkry do zawodów. Piasek w bunkrach powinien być w dniu zawodów rano zagrabiony, a grabie umieszczone zgodnie z zaleceniami Komitetu (zob. rozdział 2D). Jeśli krawędź bunkra jest trudna do określenia, Komitet powinien rozważyć, czy jest możliwe, aby go dokładniej zdefiniować (albo przez właściwą konserwację, oznakowanie lub wprowadzić regułę lokalną), aby uniknąć nieporozumień między graczami i sędziami.
(4)
Nienormalne warunki na polu i integralna część pola
Komitet powinien dokonać przeglądu całego pola, aby sprawdzić czy wszystkie obszary, które powinny być terenem w naprawie, są odpowiednio oznakowane. Powinno się również określić status jakichkolwiek przeszkód lub integralnych części pola wprowadzając reguły lokalne (zob. wzór reguły lokalnej F-1).
Najlepiej byłoby, gdyby Komitet oznaczył wszystkie obszary terenu w naprawie przed rozpoczęciem zawodów. Jeśli jest to uzasadnione, to podczas rundy w match play lub w stroke play, Komitet może wyznaczyć teren w naprawie.
W przypadku, gdy w trakcie rundy zostanie przyznane uwolnienie z takiego nieoznakowanego obszaru, Komitet powinien oznaczyć go jako teren w naprawie tak szybko, jak to możliwe, aby wszyscy inni gracze byli świadomi statusu tego obszaru.
(5)
Strefy zabronionej gry
Jeśli na polu występują strefy zabronionej gry, Komitet powinien sprawdzić, czy są właściwie oznakowane. Komitet może również rozważyć umieszczenie odpowiednich tabliczek w tych obszarach, aby być pewnym, że gracze będą świadomi tego, że nie mogą z nich grać.
(6)
Tymczasowe sztuczne utrudnienia (TIO)
Na niektórych zawodach potrzeba zbudować tymczasowe konstrukcje takie jak namioty lub trybuny dla widzów. Status tych konstrukcji musi zostać określony w regułach lokalnych albo jako sztuczne utrudnienia nieruchome albo tymczasowe sztuczne utrudnienia nieruchome (TIO). Jeśli mają być traktowane jako TIO, należy wprowadzić regułę lokalną dotyczącą tymczasowych sztucznych utrudnień nieruchomych (zob. wzór reguły lokalnej F-23). Ta reguła lokalna zapewnia graczowi dodatkowe uwolnienie w przypadku zakłócenia na linii gry (linii wzroku), tak aby nie trzeba było grać dookoła przeszkody lub ponad nią.
C
Reguły lokalne
Komitet jest odpowiedzialny za podjęcie decyzji o wprowadzeniu reguł lokalnych i upewnieniu się, że są one zgodne z regułami określonymi w rozdziale 8. Reguła lokalna jest modyfikacją reguły lub dodatkową regułą, która odnosi się do gry poza turniejowej lub określonych zawodów. Komitet musi być pewnym, że wszystkie reguły lokalne są dostępne dla graczy, czy to na karcie wyników, na oddzielnej kartce w formie ulotki, na tablicy ogłoszeń lub stronie internetowej pola.
Rozważając wprowadzenie reguł lokalnych, Komitet powinien pamiętać o następujących kwestiach:
- reguły lokalne mają ten sam status co reguły gry w golfa w przypadku zawodów lub na polu,
- oraz użycie reguł lokalnych powinno być ograniczone w jak największym stopniu i powinno być używane wyłącznie w celu rozwiązania powstałych sytuacji i wprowadzenia polityk opisanych w rozdziale 8.
- nie zaleca się zmian w jakiejkolwiek regule lokalnej w zawodach po rozpoczęciu gry w rundzie stroke play, chyba że zmiana została dokonana zanim zmiana ta miała wpływ na któregokolwiek z graczy biorących udział w zawodach.
- Określenie granic pola i innych obszarów pola (rozdziały 8A-8D),
- Określenie specjalnych procedur uwolnienia (rozdział 8E),
- Określenie nienormalnych warunków na polu i integralnych części pola (rozdział 8F),
- Korzystanie z określonego sprzętu (rozdział 8G),
- Kto może udzielać porad graczom (rozdział 8H),
- Kiedy i gdzie gracze mogą trenować (rozdział 8I),
- Procedury zawieszenia gry (rozdział 8J),
- Polityki dotyczące tempa gry (rozdział 8K).
- Odpowiedzialności na karcie wyników (rozdział 8L),
- i Wzory reguł lokalnych dla graczy z niepełnosprawnościami (rozdział 8M).
D
Uprawnienia graczy z niepełnosprawnościami, aby mogli korzystać z reguły 25
Jak napisano w regule 25.1, zmodyfikowane reguły dla graczy z niepełnosprawnościami mają zastosowanie do wszystkich rozgrywek a kategoria niepełnosprawności i uprawnienia gracza określają czy mogą oni korzystać z określonych zmodyfikowanych reguł z reguły 25.
Nie jest rolą Komitetu ocenianie uprawnień graczy. Ustalenie czy gracz kwalifikuje się do korzystania z określonych reguł w regule 25 zwykle jest proste, ale w niektórych przypadkach może być mniej oczywiste. Uprawnienie do skorzystania z reguły 25 opiera się na wpływie upośledzenia gracza na jego zdolność do gry w golfa, a nie na określeniu, czy ktoś posiada niepełnosprawność.
Komitet może poprosić o dowód niepełnosprawności gracza w celu potwierdzenia uprawnień do korzystania z reguły 25. Taki dokument może mieć formę zaświadczenia lekarskiego, potwierdzenia od krajowego związku golfa, certyfikat wydany przez oficjalnie akredytowany autorytet medyczny lub tym podobne.
Alternatywnie, Komitet może określić, że tylko gracze, którzy posiadają określony dokument lub certyfikat są uprawnieni do udziału w zawodach (z graczami, którzy kwalifikują się do skorzystania ze zmodyfikowanych reguł odpowiadających ich kategorii niepełnosprawności).
Przykładami dokumentów, których Komitet może wymagać jako dowodu kategorii niepełnosprawności lub których może wymagać od graczy, aby zakwalifikować do określonych rozgrywek, są certyfikat gracza EDGA WR4GD i certyfikat EDGA. Certfikaty te są administrowane i wydawane przez zespół EDGA Eligibility Team, a proces ubiegania się o EDGA Pass dla golfistów jest bezpłatny. Więcej informacji można znaleźć na stronie: www.edgagolf.com/online/pass/pass_info.php
E
Definiowanie miejsc treningowych
Wiele pól ma ustalone miejsca trenowania, takie jak driving range i green treningowy do puttowania, bunkry do wybijania i czipowania. Gracze mogą trenować w tych miejscach, niezależnie od tego, czy znajdują się one w granicach pola, czy poza nim. Zaleca się, aby miejsca treningowe znajdujące się na polu były opisane w regułach lokalnych, aby wyjaśnić, graczom, kiedy mogą trenować w tych miejscach czy przed czy po rundach. Komitet może zdefiniować granice tych obszarów, aby oddzielić miejsce na którym gracze mogą trenować.
Komitet może również zmienić zezwolenie dotyczące tego, kiedy i gdzie trenowanie jest dozwolone w następujący sposób:
- Reguła lokalna może zezwolić na trenowanie w ograniczonych i w określonych miejscach pola, na przykład, gdy nie ma stałego miejsca treningowego. Ale tam, gdzie ma to zastosowanie, zaleca się, aby gracze nie mogli ćwiczyć na putting greenach lub z bunkrów na polu.
- Reguła lokalna może zezwalać na trenowanie na polu, na przykład:
- Jeśli zawody rozpoczynają się późno w ciągu dnia, a Komitet nie chce ograniczać graczom gry wcześniej w ciągu dnia,
- lub jeśli nastąpiło zawieszenie gry, skuteczniejsze byłoby umożliwienie graczom wykonanie kilku uderzeń gdziekolwiek na polu, a nie ściągania ich na driving range.
- Reguła 5.2 omawia, kiedy dopuszczalne lub zabronione jest trenowanie przed lub pomiędzy rundami zawodów, ale Komitet może przyjąć regułę lokalną w celu zmodyfikowania tych zaleceń (zob. wzór reguły lokalnej I-1).
- Reguła 5.5 daje Komitetowi możliwość przyjęcia reguły lokalnej w celu zakazania trenowania na właśnie ukończonym dołku lub wokół niego (zob. wzór reguły lokalnej I-2).
F
Obszary tee i lokalizacja dołków
(1)
Wybieranie obszarów tee
Wybierając obszary tee, z których będą korzystać gracze podczas zawodów, Komitet powinien starać się zrównoważyć trudność pola z umiejętnościami graczy. Na przykład, nie jest wskazane i może mieć znaczący wpływ na tempo gry, gdy z wybranego obszaru tee wymaga się od graczy siłowego uderzania ponad określonym obszarem, co dla wielu graczy często może okazać się niemożliwe, gdy nie wykonają swojego najlepszego uderzenia.
Komitet może zdecydować o użyciu innych obszarów tee podczas zawodów niż te z których zwykle korzysta się podczas gry poza turniejowej. W takim przypadku Komitet powinien zapoznać się z zasadami lub zaleceniami zawartymi w regułach handicapowych WHSTM lub z innymi wytycznymi opublikowanymi przez krajowy organ HCP w jaki sposób może to wpłynąć na CRTM pola. W przeciwnym razie wyniki nie mogłyby być stosowane do celów handicapowych.
Lokalizacja obszarów tee może być zmieniana pomiędzy rundami, w tym, gdy więcej niż jedna runda rozgrywana jest tego samego dnia.
Dobrą praktyką jest umieszczanie małego znaczka, takiego jak kropka farby, z boku tee, aby zapewnić, że jeśli zostaną przeniesione, mogą powrócić do swojej pierwotnej pozycji. W przypadku wielu rund do każdej rundy można użyć innej liczby kropek lub koloru.
Jeśli zawody będą rozgrywane na polu, na którym nie ma żadnych znaków identyfikujących dołki, lub gdy Komitet zdecydował zagrać je w innej kolejności, należy umieścić znaki, tak aby wyraźnie zidentyfikować dołki.
(2)
Wybieranie lokalizacji dołków
Całkowicie nowe dołki powinny być wycięte w dniu rozpoczęcia zawodów lub w innym terminie, który Komitet uzna za właściwy, pod warunkiem, że wszyscy gracze zagrają w rundzie, w której każdy wycięty dołek pozostanie w tym samym miejscu.
Ale gdy pojedyncza runda ma być rozgrywana więcej niż jeden dzień (np. gdy gracze mogą wybrać dzień, w którym będą grać w rozgrywkach), Komitet może poinformować graczy w regulaminie zawodów, że dołki i obszary tee będą zlokalizowane inaczej każdego dnia zawodów. Ale w ciągu jednego dnia wszyscy gracze muszą grać na wszystkich dołkach i ze wszystkich obszarów tee zlokalizowanych w tych samych miejscach.
Lokalizacja dołków na putting greenach może mieć znaczący wpływ na wyniki i tempo gry podczas zawodów. Wiele czynników wpływa na wybór lokalizacji dołków, ale najważniejsze:
- Przy wyborze lokalizacji należy wziąć pod uwagę umiejętności graczy, aby wybrane lokalizacje nie były tak trudne, aby znacznie opóźnić grę lub tak łatwe, że nie będą wyzwaniem dla lepszych graczy.
- Szybkość greenów jest istotnym czynnikiem przy wyborze lokalizacji dołków. Niektóre lokalizacje dołków mogą być dobre dla wolniejszych greenów, ale tragiczne dla greenów szybszych.
- Komitet powinien unikać umieszczania dołków na nachyleniu, gdzie piłka nie zatrzyma się. Kiedy kształt greenów pozwala, dołki powinny być tak umieszczone, aby dookoła dołka było około pół metra do jednego metra, stosunkowo równo, aby putty uderzone z odpowiednią prędkością zatrzymały się koło dołka.
- Ustawiamy dołki tam, gdzie jest na putting green wystarczająco miejsca pomiędzy dołkiem a wejściem od przodu i z boku putting greenu, aby zagwarantować możliwość dotoczenia się piłki do niego. Na przykład, nie jest zalecane umieszczenie dołka tuż za bunkrem, gdy wymagany jest długi approach przez dużą część pola.
- Rozmieszczenie dołków na putting greenie powinno być zrównoważone, aby uwzględniać lokalizację na lewo, prawo w środku czy z tyłu i przodu.
G
Diagram rozstawień, grupy i czasy startu
(1)
Drabinka rozstawień
W zawodach match play diagram rozstawień jest używany do ustalenia kolejności meczów i dobrania graczy do rozegrania ich w pierwszej rundzie. Diagram rozstawień można utworzyć na wiele sposobów, w tym:
- Losowo – Gracze są wybierani losowo i umieszczani w diagramie rozstawień tak jak zostali wybrani przez los.
- Kwalifikowanie punktowe – Gracze mogą zagrać jedną lub więcej rund kwalifikacyjnych. Gracze umieszczani są w diagramie rozstawień w zależności od zdobytych punktów.
- Handicap – Gracze mogą być rozmieszczeni w diagramie rozstawień wg handicapu tak, że gracz z najniższym handicapem gra pierwszy z najwyższym w pierwszej rundzie, drugi z najniższym z drugim najwyższym, itd.
- Rozstawienie – Niektórzy gracze, na przykład obrońcy tytułu, mogą zostać rozstawieni podczas układania diagramu rozstawień w określonych miejscach, podczas gdy inni gracze są umieszczani losowo lub w wyniku kwalifikacji.
- Kolejności oddawania kart wyników, gdzie pierwszy oddany wynik otrzyma najniższy możliwy numer, itd.
- Dogrywka poprzez karty wyników (countback),
- lub jeśli niemożliwe jest ustalenie kolejności po wynikach, remisy rozstrzygane są w wyniku losowania.
Match Play Draw
(2)
Czasy startu i grupy
Komitet może ustawiać czasy startu i grupy lub zezwolić graczom na ustawienie własnych.
Kiedy Komitet zezwala graczom na ustalenie własnego czasu startu, to ma taki sam status, jak czas rozpoczęcia ustalony przez Komitet (zob. reguła 5.3a).
Jest wiele czynników określających liczbę graczy w grupie i przerwy między grupami. Podczas ustawiania czasu startu i grup, tempo gry jest ważnym czynnikiem, a także ilość czasu przeznaczonego do gry. Grupy dwuosobowe grają szybciej niż grupy złożone z trzech lub czterech graczy. Odstępy na starcie mogą być mniejsze dla mniej licznych grup. Kiedy Komitet decyduje się na rozpoczęcie gry z wielu dołków (dołki 1 i 10), ważne jest, aby upewnić się, że gracze nie będą zbyt długo czekać, jeśli dotrą do drugiego tee startowego przed wyjściem ostatniej grupy. Zob. w rozdziale 4A(1) zalecenia przerw podczas startu.
W przypadku rozgrywania zawodów match play przez dłuższy okres czasu, to zawodnicy w meczu mogą uzgodnić termin grania w określonym czasie:
- Komitet powinien ustalić datę i godzinę do kiedy ma być zakończony każdy mecz.
- Komitet powinien określić, jak ustali się wynik meczu, jeśli zawodnicy nie ukończą meczu przed określoną datą, na przykład dyskwalifikując obu graczy lub wylosowując gracza do następnej rundy.
- Komitet może również zdecydować o wydłużeniu terminu zakończenia zremisowanego meczu, jeśli istnieją ku temu uzasadnione powody. Jeśli gracze zdecydują się to zrobić, to do Komitetu należy określenie uprawnień takiego rozszerzenia i zinterpretowania tych uprawnień.
(3)
Markerzy
W stroke play, gracz lub strona zawsze musi mieć kogoś innego niż sam gracz lub członek strony do wypełniania karty wyników. Komitet może określić lub ograniczyć, kto może pełnić rolę markera dla każdego gracza, ustalając, że markerem musi być gracz z tych samych zawodów i z grupy, gracz z handicapem lub w jakiś inny sposób.
W formacie, w którym dwóch lub więcej partnerów rywalizuje razem jako strona (na przykład w rozgrywkach foursomes lub fourball), nie mogą oni być markerami strony. W przypadku, gdy liczba stron dla formatu partnerskiego nie jest parzysta, Komitet musi znaleźć markera dla strony grającej samodzielnie lub utworzyć grupę zawierającą trzy strony.
(4)
Miejsca startu
Komitet może ustalić określony obszar na lub w pobliżu pierwszego tee, w którym gracze muszą być obecni i gotowi do gry o czasie startu (zob. reguła 5.3a).
Można go oznaczyć malując linie na ziemi lub obwiązując sznurkami (taśmą) lub w inny sposób.
H
Polityka tema gry
Komitet może ustanowić swoją własną politykę tempa gry wprowadzoną regułą lokalną (zob. reguła 5.6b). W praktyce charakter takiej polityki zależeć będzie od liczby członków Komitetu dostępnych do jej realizacji (zob. rozdział 8K).
Polityka tempa gry może zawierać:
- Maksymalny czas na ukończenie rundy, dołka lub kilku dołków i/lub wykonania uderzenia.
- Zdefiniowanie, kiedy pierwsza grupa jest poza czasem i kiedy każda inna grupa jest poza czasem w stosunku do grupy grającej przed nią.
- Kiedy i jak grupa lub poszczególni gracze mogą mieć mierzony czas.
- Kiedy i jak grupa lub poszczególni gracze mogą mieć mierzony czas.
- Strukturę kar za naruszenia polityki.
- Komitet powinien przyjąć regułę lokalną określającą politykę tempa gry (zob. reguła 5.6b).
- Taka polityka powinna przynajmniej ustalić maksymalny czas na ukończenie rundy lub części rundy.
- Polityka powinna określać wszystkie kary za nieprzestrzeganie jej przez gracza.
- Komitet powinien znać również inne możliwe działania, które może podjąć, aby poprawić tempo gry. Obejmują one:
- Działania zarządzające, takie jak zmniejszanie wielkości grup, wydłużenie przerw między startującymi grupami, wprowadzanie pustych czasów startu i stosowanie procedury call-up w przypadku opóźnień na długich par 3, osiągalnych driverem par 4 lub osiągalnych par 5.
- Podstawowe zmiany w ustawieniach pola, takie jak poszerzenie fairwayów, zmniejszenie gęstości lub wysokości rough, zmniejszenie szybkości green. Kiedy takie zmiany są wprowadzane na polu, Komitet powinien zapoznać się z regułami handicapowymi lub zaleceniami zawartymi w publikacjach World Handicap System TM lub innymi wytycznymi dostarczonymi przez krajowy organ HCP, aby ocenić wpływ na CR TM pola i postępować zgodnie z zaleceniami, aby dokonać niezbędnych korekt.
I
Polityka kodeksu zachowania
Komitet może wprowadzić własne standardy zachowania gracza w Kodeksie zachowania wprowadzonym regułą lokalną (zob. reguła 1.2b). Celem takiego Kodeksu jest określenie standardów zachowania, jakich Komitet oczekuje od graczy podczas gry w golfa oraz kar, które mogą zostać nałożone w przypadku naruszenia tego Kodeksu. Reguły gry w golfa określają, jakie działania gracz może, a czego nie może podejmować podczas gry, a Komitet nie ma uprawnień do zmiany tych pozwoleń i ograniczeń poprzez zastosowanie kar w inny sposób w Kodeksie zachowania.
Jeśli Kodeks zachowania nie został wprowadzony, Komitet ogranicza się do karania graczy za niewłaściwe zachowanie zgodnie z regułą 1.2a. Jedyną karą dostępną za czyn sprzeczny z duchem gry zgodnie z tą regułą jest dyskwalifikacja (więcej informacji znajduje się w rozdziale 5I(5)).
(1)
Wprowadzenie Kodeksu zachowania
Przy wprowadzaniu kodeksu postępowania Komitet powinien wziąć pod uwagę następujące kwestie:
- Ustalając ograniczenia lub zakazując pewnych działań graczowi, Komitet powinien zwrócić uwagę na różne kwestie kulturowe graczy. Na przykład coś, co można uznać za niewłaściwe zachowanie w jednej kulturze, może być akceptowalne gdzie indziej.
- Strukturę kar, która będzie stosowana w przypadku naruszenia Kodeksu (zob. w rozdziale 5I(4) przykład).
- Kto będzie uprawniony do decydowania o karach i sankcjach. Na przykład może być tak, że tylko niektórzy członkowie Komitetu będą uprawnieni do stosowania takich kar lub że minimalna liczba członków Komitetu będzie musiała być zaangażowana w podejmowanie takiej decyzji lub każdy członek Komitetu ma prawo do podjęcia takiej decyzji.
- Czy będzie proces odwołań.
(2)
Dozwolone i zabronione stosowanie Kodeksu zachowania
a. Dozwolone
Komitet może wprowadzić następujące elementy w kodeksie zachowania:
- Określenie szczegółów nieakceptowalnego zachowania, za które gracz może zostać ukarany podczas rundy, na przykład:
- Niedbanie o pole, np. niegrabienie bunkrów lub nieodkładanie i nienaprawianie divotów.
- Niecenzuralne słownictwo.
- Celowe niszczenie kijów lub pola.
- Brak szacunku dla innych graczy, sędziów lub widzów.
- Zakaz wejścia graczom do wszystkich lub do określonych stref zabronionej gry.
- Ograniczenie korzystania z mediów społecznościowych.
- Szczegóły dotyczące dopuszczalnej odzieży.
- Zmian w istniejących karach w Regułach gry w golfa, na przykład zwiększając karę dla gracza, który nie zaznaczy swojej piłki przed podniesieniem jej na putting greenie, z jednego uderzenia do dwóch.
- Wprowadzenia nowych kar za działania niezwiązane z zachowaniem gracza, na przykład Komitet nie może używać Kodeksu zachowania do wprowadzenia nieautoryzowanej reguły lokalnej, takiej jak karanie gracza za uderzenie piłki ponad posiadłością znajdującą się na aucie lub wprowadzenie kary dla gracza, który nie zgłosi innemu graczowi, że zamierza podnieść piłkę, aby ją zidentyfikować.
- Nałożenia uderzeń karnych za nieodpowiednie zachowanie gracza przed lub pomiędzy rundami. Ale Komitet może zastosować inne sankcje, takie jak wycofanie gracza z rozgrywek lub odmowa dopuszczenia gracza do przyszłych rozgrywek.
- Ukarania gracza zgodnie z Kodeksem zachowania za złamanie kodeksu obserwatora przez rodzinę gracza lub kibiców, na przykład poprzez ukaranie gracza, gdy członek rodziny chodzi po fairwayu w zawodach juniorskich, gdy nie jest to dozwolone.
(3)
Ustalenie kar za złamanie Kodeksu
Kiedy ustalamy sankcje i strukturę kar, która będzie stosowana, Komitet powinien rozważyć:
- Czy wprowadzić ostrzeżenie przed karaniem lub sankcjami.
- Czy sankcje będą miały charakter dyscyplinarny, uderzenia karne lub inne kary zgodnie z regułami. Sankcje dyscyplinarne, jakie może nałożyć Komitet, obejmują odmowę dopuszczenia gracza do gry w przyszłych rozgrywek prowadzonych przez Komitet lub ustawienie graczowi czasu startu gry o określonej porze dnia. Takie sankcje nie są przewidziane przez reguły gry w golfa, a wprowadzanie i interpretacja ich jest sprawą Komitetu.
- Czy kara za każde naruszenie zostanie ustalona jako jedno uderzenie karne czy kara główna, a jeśli kary będą się powtarzać, np. jedno uderzenie karne za pierwsze naruszenie i kara główna za drugie naruszenie. Komitet nie powinien stosować żadnych innych rodzajów kar, które miałyby zastosowanie do wyniku gracza.
- Czy kara będzie stosowana automatycznie, kiedy gracz naruszy jeden ze standardów czy takie karanie będzie pozostawione w gestii Komitetu.
- Czy naruszenia Kodeksu zachowania będą przeniesione do późniejszych rund w turniejach wielorundowych, w których za wielokrotne naruszenia nakładane są stopniowane kary. Na przykład w rozgrywkach 36-dołkowych, gdzie pierwsze naruszenie skutkuje ostrzeżeniem, a drugie skutkuje jednym uderzeniem karnym, Komitet może postanowić, że wszelkie naruszenia z rundy 1 zostaną przeniesione do rundy 2.
- Czy będą stosowane różne kary za złamanie różnych punktów tego kodeksu.
- Czy Kodeks zachowania będzie stosowany do caddie gracza. Kodeks zachowania stosuje się automatycznie do caddiego gracza zgodnie z regułą 10.3c, dlatego jeśli Komitet nie chce, aby jakikolwiek aspekt Kodeksu zachowania był stosowany do caddiego gracza, aspekt ten musi być określony w Kodeksie zachowania.
(4)
Przykłady struktur kar za naruszenie kodeksu postępowania
Poniższe wzory struktur kar przedstawiają przykłady jak Komitet może ułożyć taką strukturę kar w regułach lokalnych za naruszenie kodeksu postępowania gracza.
Komitet może zdecydować się na wprowadzenie takiej struktury kar bez ostrzeżenia lub sankcji za pierwsze przewinienie, lub może wprowadzić różne kary za każde następne w kodeksie postępowania. Na przykład, jedne przewinienia mogą skutkować jednym punktem kary a inne karą główną.
Wzór struktury kar 1
- Pierwsze przewinienie z kodeksu postępowania – ostrzeżenie lub sankcja Komitetu.
- Drugie przewinienie – jedno uderzenie karne.
- Trzecie przewinienie – kara główna.
- Czwarte przewinienie lub poważne wykroczenie – dyskwalifikacja.
- Pierwsze przewinienie z kodeksu postępowania – jedno uderzenie karne.
- Drugie przewinienie – kara główna.
- Trzecie przewinienie lub poważne wykroczenie – dyskwalifikacja.
(5)
Duch gry i poważne naruszenie reguł
Zgodnie z regułą 1.2a, Komitet może zdyskwalifikować gracza za poważne naruszenie reguł dotyczących ducha gry. Stosuje się to bez względu na to czy jest wprowadzony kodeks postępowania podczas zawodów.
Decydując o tym, czy gracz jest winny poważnego wykroczenia, Komitet powinien rozważyć, czy zachowanie gracza było na tyle odbiegające od oczekiwanej normy w golfie, że uzasadniona jest najsurowsza sankcja polegająca na usunięciu gracza z rozgrywek.
Przykłady działań, które mogą grozić dyskwalifikacją zgodnie z regułą 1.2a zostały przedstawione w wyjaśnieniu 1.2a/1.
J
Informacje dla graczy i sędziów
(1)
Reguły lokalne
Komitet powinien zadbać o to, aby wszystkie reguły lokalne zostały opublikowane tak aby gracze mieli możliwość zapoznania się z nimi. Można to zrobić w formie oddzielnej kartki wręczanej na pierwszym tee (czasami zwane “Uwagi dla graczy”), na karcie wyników lub na tablicy ogłoszeń lub poprzez komunikację cyfrową.
Wiele organizacji, które organizują zawody golfowe przygotowują dokument, który zawiera wszystkie reguły lokalne używane na wszystkich ich zawodach. Patrząc historycznie to ten dokument był drukowany na twardych kartach i dlatego nazwano go “Hard Card”.
Jeżeli wymaga się od graczy, aby grali piłkami zatwierdzonymi (zob. wzór reguły lokalnej G-3) lub używali kijów, które znajdują się na liście zaakceptowanych główek driverów (zob. wzór reguły lokalnej G-1) lub że rowki i znaki na kijach odpowiadają specyfikacji (zob. wzór reguły lokalnej G-2), Komitet powinien zadbać o to, aby listy te były dostępne dla graczy lub zagwarantować dostęp do bazy na stronie R&A zawierającej te listy.
(2)
Grupy lub arkusz z diagramem rozstawień
Arkusze z czasami startu i grupami powinny być opublikowane dla graczy w takim miejscu, aby wszyscy gracze mieli możliwość zapoznania się z nimi. Chociaż gracze często uzyskują informację o czasie startu i grupie elektronicznie lub ze strony www to wskazane jest, aby taka lista była dostępna na polu, żeby gracz mógł potwierdzić swój czas startu.
(3)
Arkusz lokalizacji dołków
Komitet może przygotować graczom informację o lokalizacji dołków na putting greenach. Może to być w postaci graficznej z zaznaczoną odległością od przodu greenu i najbliższego boku, lub kartka papieru z numerami dołków i ich lokalizacją lub bardziej szczegółowy zestaw rysunków greenów i ich otoczenia ze wskazaną lokalizacją.
(4)
Karty wyników zawierające uderzenia handicapowe i index uderzeń (SI)
Komitet jest odpowiedzialny za opublikowanie na kartach wyników lub gdziekolwiek indziej w widocznym miejscu (na przykład, w pobliżu pierwszego tee) kolejności dołków, na których uderzenia handicapowe będą dodane lub odjęte. Ta informacja będzie użyteczna podczas meczów handicapowych i w kilku formach stroke play netto takich jak fourball, stableford, maximum score (kiedy maksymalny wynik odnosi się do wyniku netto gracza) i w zawodach par/bogey. Aby uzyskać informacje dotyczące ustalania kolejności uderzeń handicapowych, zapoznaj się z regułami World Handicap System TM lub zaleceniami zawartymi w regułach handicapowych stosowanych przez krajowy związek golfa.
Match Play – W meczu handicapowym, Komitet powinien jasno ustalić w regulaminie zawodów:
- Jeżeli będzie zastosowany wskaźnik procentowy handicapu to jak wysoki.
- Kolejność SI (stroke index) będzie użyta do określenia kolejności dołków, na których gracze dają lub otrzymują uderzenia handicapowe.
(5)
Polityki tempa gry i standard zachowania
Kopie polityki tempa gry i polityki kodeksu postępowania powinny być dostępne dla graczy przed rozpoczęciem zawodów. Kiedy gracze nie są zaznajomieni z tymi politykami, Komitet może omówić je z graczami przed zawodami.
Sędziowie i inni, którzy będą egzekwować te polityki, powinni zostać przeszkoleni i zaopatrzeni w wszelkie inne dodatkowe materiały, takie jak arkusze czasu lub skrypty w określonym języku, którego powinni używać, aby poinformować graczy o ostrzeżeniach lub możliwych naruszeniach.
(6)
Plan ewakuacji
Każdy Komitet powinien wziąć pod uwagę sposoby ewakuowania graczy na wypadek trudnych warunków pogodowych lub innego zagrożenia. Jeśli okaże się to konieczne, może zostać stworzony plan ewakuacji dla graczy.
(7)
Wskazówki i objaśnienia najlepszych praktyk, które pomogą zapobiegać „Backstopping”
„Backstopping” jest powszechnym terminem używanym do opisania następującej sytuacji w stroke play:
Gracz, bez porozumienia z innym graczem, pozostawia swoją piłkę na putting greenie w miejscu blisko dołka, w którym inny gracz, grający spoza putting greenu, może odnieść korzyść z tego, gdy jego piłka uderzy w tę piłkę.
Ponieważ nie zostało uzgodnione pozostawienie piłki na miejscu, aby pomóc jakiemukolwiek graczowi, nie doszło do naruszenia reguł (zob. reguła 15.3a).
Jednak R&A i USGA uważają, że” backstopping” nie bierze pod uwagę wszystkich innych graczy biorących udział w zawodach i występuje tu potencjalna możliwość, aby „backstop” dał graczowi przewagę nad innymi graczami.
Poniżej przedstawiono następujące wskazówki dla Komitetów oraz wyjaśnienia dotyczące najlepszych praktyk, które pomogą zapewnić graczom zapobieganie backstopingowi:
- W zawodach stroke play uczestniczą wszyscy gracze, a ponieważ każdy gracz biorący udział w zawodach nie może być obecny w każdym miejscu, aby ochronić własne interesy, to ochrona tego obszaru jest ważnym obowiązkiem wszystkich graczy biorących udział w zawodach.
- Dlatego w stroke play, jeśli istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo, że piłka gracza znajdująca się blisko dołka może pomóc innemu graczowi, który ma zamiar grać spoza greenu, obaj gracze powinni tak postępować, aby gracz, którego piłka znajduje się blisko dołka zaznaczył i podniósł tę piłkę, zanim drugi gracz zacznie grać.
- Jeśli wszyscy gracze będą przestrzegać tej najlepszej praktyki, zapewni to ochronę interesów wszystkich uczestników zawodów.